PUBLII VI RGILII

M A R О N I S

BUCO
G E О R

E

AE N

В I li M IX G

Typis JOHANNIS
M D С С

LI С А,
G I С А,

Г

Е I S.

НАМ IАЕ:

BASKE RVILLE.
L V I I.

P. VIR G I LI I MAROXIS

BUCOLICA

ECLOGA I. cui nomen 1 II TR U S.

M E L I В OE U S, T I T Y R U S.

TiTYRE, tu patulæ recubans fub tegmine fagi
Silveflrem tenui Mufam meditaris avena:

Nos patriæ fines, et dulcía linquimus arva;

Nos patriam fugimus: tu, Tityre, lentus in umbra
5 Formofam refonare doces Amaryllida filvas.

T. O Melibœe, Dcus nobis hæc oda fecit:

Namque erit ille mihi fempcr Dcus: illius aram
Sæpe tener noítris ab ovilibus imbuet agnus.

Ule meas errare boves, ut ccrnis, ct ipfum
io Ludere, quæ vellem, calamo permifit agrefli.

M. Nonequidem invideo; miror magis: undique tods
Ufque adeo turbatur agris. en ipfe capcllas
Protenus æger ago: hanc edam vix, lityre, duco:

Hie inter denfas corylos modo namque gemellos,

15 Spem gre gis, ah! filice in nuda connixa rcliquit.

Sæpe malum hoc nobis, fi mens non læva fuiffet,

De cœlo tacìas memini prædicere qucrcus:

Sæpe fi ni lira cava prædixit ab ilice cornix.

Sed tarnen, iflc Deus qui fit, da, Tityre, nobis.

20 T. Urbcm, quam dicunt Romani, Melibœe, putavi
Stultus ego huic noflræ fimilem, quo fæpe folemus
Paitores ovium teneros depellere fœtus.

Sic canibus catulos fimiles, fie matribus hœdos

A Noram;